สวัสดีค่า ยู่ยี่มาอีกแว้วววส
เค้าเป็นคนนึงที่ชอบอ่านหนังสือม้วกกกกกกก. แบบหนอนหนังสือเบอสุด 555. ละก็ชอบเขียน ชอบอ่าน ละพอเวลาผ่านไป. รู้สึกว่าการเขียนและการอ่านเนี่ยแหละ ทำให้จำคำศัพท์กับรูปประโยคได้ดีที่สุด (สำหรับยู่ยี่นะ) จำได้ว่า ตอนที่ซื้อหนังสือนิยายภาษาอังกฤษเล่มแรกมาอ่านนี่แบบ. เปิดดิกกระจาย. ไม่คิดว่าจะมีคำศัพท์ที่ตัวเองไม่รู้ขนาดนี้. อ่านก้ช้า. ไม่ค่อยเข้าใจ. แต่วิธีนึงที่ยู่ยี่ใช้เวลาอ่านหนังสือภาษาต่างประเทศ แล้วให้จำศัพท์ได้คือ การแปะโพสอิทไว้หน้าปก แล้วเขียนคำที่ตัวเองไม่รู้ไว้. ถ้าไปดูหนังสือนิยายที่ยู่ยี่อ่านเล่มแรกๆเลยนะ จะเห็นโพสอิสแปะไว้เยอะมาก. ข้อดีของการทำแบบนี้คือ ทุกครั้งที่เราเขียนคำใหม่เพิ่ม เราก็จะเห็นคำเก่าของเราด้วย ด้วยความที่กระดาษมันเล็ก. แล้วด้วยความที่นิยายเล่มนึงเนี่ย นักเขียนคนเดียวกัน เขาก็จะใช้คำยากๆ แต่เดิมๆ เราก้เห็นบ่อยๆๆๆ เจอครั้งที่สองอาจจะยังจำไม่ได้ เราก็ไม่ต้องเปิดดิกอีก แค่พลิกกลับไปดูที่เขียนไว้. ง่าย เร็ว ไม่เสียอารมณ์อีกด้วย. คือมันแล้วแต่วิธีของแต่ละคนที่จะทำยังไงให้จำได้ดีที่สุด. แต่อันนี้เป็นวิธีที่ยู่ยี่ใช้. ถ้ายังไง ก็ลองเอาไปใช้ดูน้าาาาาาาาาาาาาา
เลิฟๆๆๆๆๆ
ยู่ยี่
#เรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเอง